Διαβάζοντας την ιστορία το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι "γιατί". Δηλαδή γιατί ένας άνθρωπος να μπει στο τρυπακι να δίνει ελπίδες, να ακουμπά, να... να..., να σου εχει πει πως εχει καταλάβει τι νιώθεις, από τη στιγμή που στην πραγματικότητα δε νοιάζεται. Γιατί δε στο έκοψε εξαρχής, τύπου:"έχω καταλάβει και σε συμπαθώ όμως δε νιώθω έτσι". Δε σχολιάζω τη σχέση, καθώς θα μπορούσε θεωρητικά να είναι μια τελειωμένη ιστορία και απλά να ήθελε χρόνο. Όμως, τελικά αποδείχθηκε πως δεν ήθελε απλώς να χαλάσει τη σχέση του και απλά σε επαιζε. Δεν ήθελε λοιπόν χρόνο, απλά του ανεβάζες την αυτοπεποιθηση. Ρε άνθρωποι γιατί το κάνετε αυτό; Πραγματικά τώρα, τόση ανασφάλεια κουβαλάτε; Τι σαπιλα υπάρχει ... Βλέπω ακόμη ότι τα σχόλια ποικίλουν. Άλλοι σε κατανοούν, άλλοι λένε πως σε είχε πάρει πρέφα ότι τον ήθελες και σε επαιζε συνειδητά, άλλοι ότι ίσως και αυτός μέσα του να πονά. Ξέρεις εγώ τι λέω; Μπούρδες... Αφού δεν είστε 15 για όποιον λόγο και αν έκανε ο,τι έκανε και αφου δε σου μίλησε ποτέ ευθέως απλά μείνε μακρια. Ούτε γεια . Ειλικρινά προσωπικά έχω βαρεθεί να αποκρυπτογραφώ ανθρώπους. Ας μείνει με την άλλη.Μη σκας!
