Νιωθω οτι εισαι σκληρος με τον εαυτο σου και οτι εχεις πονο στην ψυχη σου.Δεν πειραζει για τα χρονια που περασαν, δυστυχως πολλες φορες οι γονεις, ακομα και αν μας αγαπουν πολυ, μπορει να κανουν ολεθρια λαθη.Το θεμα ειναι εμεις να συνειδητοποιησουμε οτι μεγαλωσαμε και να παρουμε τη ζωη στα χερια μας. Μπορει να μην ειναι παντα ευκολο, λογω της κρισης, αλλα σιγουρα μπορεις να κανεις μια αρχη και το ενα βημα θα φερει το αλλο. Δεν εχει τοση σημασια τι δουλεια θα κανεις ,αρκει να το παλευεις και να εισαι εργατικος και σιγα σιγα θα ερθουν και καποια παραπανω χρηματα που θα σου επιτρεψουν να αυτονομηθεις , αν δε το εχεις ηδη κανει. Παλεψε το και μη πτοησε!!!!Δες τη συνειδητοποιηση σου αυτη σαν μια ευκαιρια να κερδισεις το χαμενο χρονο.Προσπαθησε να βρεις καινουργια χομπι, φιλους, πραγματα που να σε γεμιζουν και να σου δινουν ικανοποιηση.Επισης μεγαλη αυτοπεποιθηση μας δινει οτι κανουμε καλα. Βρες τι ειναι αυτο που σου αρεσει και κανεις καλα(μπορει να ειναι και απλα ενα χομπι) και "χτισε"πανω σε αυτο. Υπαρχουν και διαφορα βιβλια που μπορει να διαβασει κανεις για να εμπλουτισει τις γνωσεις του πανω σε θεματα που θεωρει οτι υπολειπεται και ας ειναι οι γνωσεις αυτες θεωρητικες .Γενικα ΠΑΛΕΨΕ το!!!Μπορεις!!!!!!!!Αρκει να το θελησεις, να το πιστεψεις και να αγαπησεις τον εαυτο σου.Κλισε ,αλλα πολυ αληθινο!