Θα στο πάω ένα βήμα παραπέρα, γιατί από τις απαντήσεις των υπολοίπων (κ παλαιότερα σε αντίστοιχες εξομολογήσεις) φαίνεται πως αυτό που λες είναι κάτι το οποίο συμβαίνει.Σκέψου να διαβάζεις μία εξομολόγηση(ή αφιέρωση ή αναζήτηση ή κάτι τέλος πάντων!) και να είναι λες και την έχεις γράψει εσύ!! Να περιγράφει μια κατάσταση συγκεκριμένη (σε δεδομένη χρονική στιγμή) που να αντικατοπτρίζει την "πραγματικότητα" που βιώνεις. Να είναι όλα αποτυπωμένα, εν τω μεταξύ, με τρόπο παρόμοιο όπως θα μπορούσε να τα έχειςαποτυπώσεις εσύ. Να αναρωτιέσαι "τι φάση παίζει τώρα", πως είναι δυνατόν αυτό;!Ίσως, δεν είναι όλα τόσο "μοναδικά" όσο νομίζουμε στο μυαλό μας. Ίσως, κάποιος ακόμα να ζεί μια πανομοιότυπη κατάσταση, όπως εσύ. Ίσως... Άπειρα ίσως!Στις λίγες γραμμές των εξομολογήσεων όλα αυτά...! Χαχ!