Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Μια από τα ίδια και εγώ. Ώσπου κατάλαβα ότι οι άνθρωποι έτσι κι αλλιώς είμαστε μόνοι μας. Τί σε κάνει να πιστεύεις ότι εάν μέναμε Ελλάδα θα είχαμε άλλους ανθρώπους να μας στηρίζουν και να ακούνε τον πόνο μας πέρα ίσως από γονείς ή αδέρφια; Τί σε κάνει να πιστεύεις ότι και οι ερωτικές σχέσεις θα είναι πιο εύκολες; Θέλω να πω ότι οι άνθρωποι είμαστε πιο ανεξάρτητοι και αυτάρκεις από ότι νομίζουμε. Και αυτήν τη περίοδο μοναξιάς μπορείς να την αξιοποιήσεις για να φροντίζεις εσένα, να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν, να γνωρίσεις τον εαυτό σου καλύτερα, να μάθεις ότι δεν έχεις ανάγκη κανέναν. Και όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες, θα εμφανιστούν και οι κατάλληλοι συνοδοιπόροι. Προσπαθώ να το υπενθυμίζω και στον εαυτό μου αυτό. Να βλέπω τα πράγματα περισσότερο ορθολογικά χωρίς πολλούς συναισθηματισμούς. Το εξωτερικό ήταν επιλογή μας εξάλλου. Και τίποτα στην ζωή δεν έρχεται χωρίς κόστος. Καλό κουράγιο.