Πριν απο 8 χρονια ανακαλυψαμε οτι ο αντρας μου δεν μπορουσε να κανει παιδια .Μας προτειναν εξωσωματικη με μικρογονιμοποηση,ξενο δοτη κλπ.Δεν μπηκα καν στη διαδικασια ξερεις γιατι?Γιατι για μενα ηταν πιο σημαντικο να ειμαι καλα με τον ανθρωπο που διαλεξα,γιατι δεν ηξερα τι επιπτωσεις μιας αποτυχια στη σχεση μας και γιατι βρε αδερφε δε χρειαζεται ολοι να διαιωνισουμε το ειδος μας.Σαφως αν το ηθελα πολυ θα υιοθετουσα χωρις δισταγμο και δε θα ειχε διαφορα απο το να το ειχα γεννησει.Επισης ποτε κανεις ως τωρα δεν μου εχει αναφερει γιατι δεν εχω παιδια και με τους φιλους μας κανουμε παρεα οπως πριν και τα παιδια τους μας αγαπουν ιδιαιτερως θα ελεγα.