Δεν έχω καταλάβει ποτέ γιατί σε συγκεκριμένα επαγγέλματα πρέπει να αφήνει ο πελάτης έξτρα λεφτά από αυτά που πραγματικά καταναλώνει. Σε πολλές καφετέριες και μπαρ το ημερομίσθιο είναι πάνω από το βασικό. Αφήσαμε ποτέ τιπς στην κοπέλα που μαζεύει και διπλώνει τα ρούχα που πετάμε στα δοκιμαστηρια; Αφήσαμε ποτέ τιπς στον άνθρωπο που σηκώνεται αξημερωτα για να μαζέψει τα σκουπίδια μας από τους κάδους; Αυτό που προέχει είναι ο πελάτης να σου μιλήσει όμορφα, να ξέρει να παραγγείλει ( όταν θες καπουτσίνο διπλό ντεκαφ με ζαχαρινη και κανέλα πες το μη στο βγάζει ο σερβιτόρος με το τσιγγελι, ούτε να πηγαινοέρχεται άσκοπα για τη ζαχαρινη αφού έτσι το πίνεις πάντα) και να μαζεύει τις χερουκλες του όταν θες να αφήσεις τον καφέ του.