Υπαρχουν ανθρωποι με ανιατες ασθενειες, ανθρωποι που εχασαν τα παιδια τους κ τις οικογενειες τους απο καταστροφικες πυρκαγιες... και αυτοι οι ανθρωποι πιθανοτατα κλαινε μερα νυχτα επειδη νιωθουν οτι καποιος αλλος αποφασισε για κεινους κ οτι δεν μπορουν να κανουν τιποτα για να αλλαξουν αυτο που τους συνεβη. Κ ερχεσαι εσυ να μας πεις οτι το να εχει καποιος ενα προβλημα με γονεις ή με σχεση, φιλους κλπ ειναι ενα προβλημα για το οποιο ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΕΙ? Υπαρχουν ανθρωποι που εγκλωβιζονται σε προβληματα και αλλοι που τα αντιμετωπιζουν. Κ μαντεψε σε τι διαφερουν δυο τετοιοι ανθρωποι: στο βαθμο αποφασιστικοτητας τους και στο βαθμο που παλευουν για να κανουν τη ζωη τους καλυτερη. Κανεις δεν τους στερει τη δυνατοτητα να παλεψουν και να ξεπερασουν εμποδια, παρα μονο ο ιδιος τους ο εαυτος. Θεωρεις οτι το να εχω εγω ενα γκομενο που με απαταει και να μενω μαζι του ειναι κατι το οποιο δεν μπορω να αλλαξω??? Το να μην εχει καποιος τη δυναμη, το θαρρος, τα κοτσια, τα αρχιδια, οπως θες πες το, να κανει κατι για να ξεφυγει απο μια δυσκολη κατασταση στην οποια ενσυνειδητα και με δικη του αποφαση κ επιλογη βρισκεται, ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ οτι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να ξεφυγει. Αν εσυ παρηγορεισαι με το να σκεφτεσαι οτι για πολλα προβληματα σου δεν ευθυνεσαι εσυ και οτι δεν μπορεις να κανεις κατι για να τα αλλαξεις, τοτε εισαι ευθυνοφοβος.Εγω προσωπικα θεωρω οτι οταν καποιος αντιλαμβανεται οτι μια κατασταση που βιωνει στεκεται εμποδιο στην ευτυχια του, τοτε ωφειλει να κανει κατι για να την αλλαξει. Ποσο μαλλον οταν μιλαμε για μικρης σημασιας προβληματα, οπως αυτα που εννοεις. Ολα τα αλλα ειναι δικαιολογιες.