
Συγκρίνεις δύο εντελώς διαφορετικά ζώα, δεν είναι δίκαιο. Ο σκύλος είναι ζώο που χρειάζεται την αγέλη στην καθημερινότητά του και είναι έτσι φτιαγμένος ώστε να αναγνωρίζει το ρόλο του μέσα σε αυτήν, αλλά και να σέβεται το ρόλο των άλλων. Εμείς αυτοαποκαλούμαστε "αφεντικά", αλλά ουσιαστικά είμαστε μέλη της αγέλης όπως το εκλαμβάνεται εκείνος. Ο ρόλος που κρατάμε εμείς θα καθορίσει και τη συμπεριφορά τη δική του. Αν σε έχει για άλφα, εσύ μπορεί να το μεταφράσεις λανθασμένα στο μυαλό σου οτι σε "υπηρετεί", όμως εκείνος απλά υπηρετεί το ρόλο του, είναι "προγραμματισμένος" από τα γονίδιά του να σε υποστηρίζει, να σε ακολουθεί πιστά (και λοιπές συμπεριφορές που κακώς τις μεταφράζουμε με ανθρώπινα χαρακτηριστικά), γιατί έτσι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να ευημερήσει η αγέλη του. Αν τώρα του "έχεις παραχωρήσει τον αέρα" ή δεν είσαι χαρακτήρας όπου δίπλα του νιώθει σιγουριά, ο σκύλος γίνεται εκείνος άλφα, κοινώς κάνει ότι γουστάρει κι εσύ απλά ακολουθείς πολλές φορές μη μπορώντας να αντιληφθείς τι του φταίει και σε ταλαιπωρεί. Επίσης το θέμα του ρόλου δεν είναι δεδομένο για όλη του τη ζωή, όπως και στη φύση στις αγέλης, γίνονται συνεχώς "μαχες" για την πρώτη θέση. Η γάτα είναι σε άλλη φάση. Ανεξάρτητος μοναχικός κυνηγός, που χρειάζεται την επαφή με τις άλλες γάτες μόνο για αναπαραγωγή. Το οτι μας επιτρέπουν να συμβιώνουμε μαζί τους και μερικές είναι χαδιάρες, νιαουρίζουν προσπαθώντας να επικοινωνήσουν ή υιοθετούν κι άλλες ανθρώπινες συμπεριφορές, είναι επειδή έχουν αντιληφθεί ή τους έχει επιβληθεί από εμάς οτι μέσα από τη σχέση μαζί μας έχουν να κερδίσουν. Δεν είναι στη φύση τους όμως, όπως είναι στον σκύλο να αποζητούν την (ανθρώπινη) παρέα. Τέσπα αυτό που θέλω να πω είναι οτι είναι δυο ανόμοια ζώα που τη συμπεριφορά τους την υπαγορεύει η φύση, δεν μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε "καλά" ή "κακά", πόσο μάλλον τους ανθρώπους που τα επιλέγουν για συντροφιά τους. Έχει να κάνει με το τι ταιριάζει στην καθημερινότητα του καθενός και τι γουστάρει ο ίδιος για παρέα. Δεν υπάρχει λόγος να το κρίνει ο κάθε άσχετος παρατηρητής.Το φαινόμενο "cat lady" όμως έχει πολλά παρακλάδια, διότι δεν αφορά μόνο την επιλογή του συγκεκριμένου ζώου για παρέα (που δεν χρειάζεται καμιά τρελή φροντίδα όπως ο σκύλος πρακτικά ή σε επικοινωνία), αλλά έχουμε δει πολλές φορές να έχει να κάνει με ψυχολογικά προβλήματα, με" θησαυρισμό" κτλ. Οπότε είναι κάπως άκυρο να χαρακτηρίσεις μια ανύπαντρη γυναίκα που έχει μια γάτα γεροντοκόρη και cat Lady, αφού γάτα γουστάρει να έχει, εσένα τι σε νοιάζει; Αντιθέτως κάποια κυρία που έχει 30 γάτες κλεισμένες σε ένα διαμέρισμα να τρώνε και να ζουν μέσα στα περιττώματα, τη λες άνετα προβληματική και είναι ένα θέμα που κάποιος πρέπει να επιληφθεί για τη δημόσια υγεία.