Άγνωστη κοπέλα που γράψατε την εξομολόγηση, σε περίπτωση που η πενηντάχρονη γειτόνισσά σας, βγήκε στο μπαλκόνι να κοροϊδέψει το δικό σας κλάμα και σε περίπτωση που όντως ακούσατε να κοροϊδεύει εσάς, θα μπορούσατε να της απαντήσετε με ένα ωραιότατο:<< Θα σταματήσω να κλαίω τώρα γιατί όποτε ακούω ή βλέπω εσένα, σκέφτομαι πως δεν υπάρχει λόγος να κλαίω και μού κόβεται απότομα το κλάμα γιατί ευτυχώς δεν είμαι σαν και σένα. Η άθλια φάτσα που έχεις όταν με ειρωνεύεσαι μού αλλάζει απότομα τη διάθεση και αρχίζω να νιώθω μια μείξη αηδίας αλλά και γέλιου>>.Και συμπληρώστε και δικά σας, δεσποινίς, πήρατε μια γεύση του πώς πρέπει να αντιδράσετε.Αν ακούσει ότι της απαντήσατε και δεν σταματήσει να σας κοροϊδεύει, τότε είναι μια καθυστερημένη κυρα-κατίνα (δυστυχώς υπάρχουν αρκετές στη χώρα μας, ούτε με φλιτάρισμα δεν γλιτώνουμε από αυτές, αυξάνονται σαν τις κατσαρίδες) και απλά αγνοήστε τη.Σπίτι σας είστε, κάντε ό,τι γουστάρετε, κλάψτε, γελάστε και μην ασχολείστε με ηλίθιους ''ανθρώπους''-γείτονες.Τέλος, σας εύχομαι από εδώ και πέρα, όσο είναι εφικτό, να μην υπάρξουν λόγοι για να κλαίτε, όχι για να μη σας σχολιάζει η κάθε γειτόνισσα-κατίνα κι ο κάθε γείτονας κουτσομπόλης αλλά να μη χρειαστεί να κλαίτε και να είστε πάντα ευτυχισμένη.