Θα σε βάλω μια στιγμή να κοιτάξεις το δικό σου καθρέφτη και να αναρωτηθείς: 1) γιατί εμείς οι “ευαίσθητοι πληγωμένοι” δεν κοιτάμε γύρω μας; Είσαι σίγουρος ότι είναι μόνον η υποκρισία που μας δέρνει; 2) κατηγορώντας μας σε κάνει να αισθάνεσαι καλύτερα; Θεωρείς ότι ο πληγωμένος ή όχι ρεαλισμός δεν πληγώνει; Σκέφτομαι ότι στη ζωή εκτός από το άσπρο και το μαύρο υπάρχουν πολλά χρώματα και αποχρώσεις που εκφράζουν τα συναισθήματά μας. Σκέφτομαι κι άλλα πολλά αλλά η “πληγωμένη μου ευαισθησία” δεν μου επιτρέπει να εκφράσω.