Κυριος λογος που πετυχαίνει κάποιος είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Αν είναι σωματικά και πνευματικά (κυρίως) υγιής μπορεί να κάνει τα πάντα. Ο μόνος τελικά που μας εμποδίζει είναι ο εαυτός μας. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις, που είτε λόγω συγκυριων-τυχης, είτε καταστασεων (πχ έλλειψη θέσεων εργασίας) εμποδίζουν κάποιον να κάνει αυτό που θέλει. Επίσης, άτομα ανίκανα σε πολλές περιπτώσεις (δεν νομίζω ότι χρειάζεται να φέρω κάποιο παράδειγμα) ειτε βρίσκονται σε υψηλές θέσεις, είτε καταφέρνουν πράγματα με τη βοήθεια εξωτερικών παραγόντων, που υπό άλλες συνθήκες (πχ ύπαρξη αξιοκρατίας) δεν θα κατάφερναν. Οπότε ο καθένας πορεύεται όντως με αυτά που έχει, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις η εξέλιξη του δεν είναι αυτή που αξίζει και προσδοκει. Τέλος, σε αυτό το σημείο διαφωνώ κάπως, όχι εντελως: <Αλλά, σε πολλές περιπτώσεις, άτομα αποδεδειγμένα ικανά, δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν τις ικανότητές τους, επειδή δεν τους δόθηκε η ευκαιρία και τελικά έμειναν πίσω.> Εγώ πιστεύω ότι ο ικανός άνθρωπος, αλλά πάνω από όλα αυτός που μπορεί να προσπαθήσει και προσπαθει, δεν θα πάει χαμένος.