Δεν σε αδικώ για τον προβληματισμό σου. Σίγουρα θα νιώθεις οτι είναι "αδικία" όλο αυτό. Οτι από τη μεριά σου έκανες ό,τι έπρεπε κι ακόμα παραπάνω. Οτι η λογική λέει οτι σου αξίζει ανταμοιβή. Πρακτικά όμως, στην αληθινή ζωή εκεί έξω δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν είναι έτσι.Όσα εφόδια και να έχεις συγκεντρώσει, όσο κόπο, αφοσίωση, χρόνο, χρήμα κτλ και να έχεις διαθέσει, το άλφα και το ωμέγα είναι η διαχείριση. Τρανό παράδειγμα η ξαδέρφη και οι γονείς της. Στην αντίπερα όχθη οι δικοί σου. Δεν εκμεταλλεύτηκαν γνωριμίες, δεν δημιούργησαν περιουσία, αλλά εναπόθεσαν σε σένα όλες τους τις (ανεκπλήρωτες) φιλοδοξίες.Φέρεις λοιπόν αυτό το βάρος κι ενώ σου είχαν "υποσχεθεί" οτι αν ακολουθήσεις το δρόμο που υποδεικνύουν θα πετύχεις. Και τώρα βλέπεις οτι άδικος κόπος, που λέει ο λόγος.Καλύτερα να τα βάλεις κάτω και να δεις πώς μπορείς να βελτιώσεις τη ζωή σου ξέχωρα από τα πρέπει και τα θέλω των γονιών σου ή του περίγυρου. Να βρεις τι θέλεις, να ρισκάρεις, να παλέψεις. Αν κάνεις τα ίδια και τα ίδια δεν μπορείς να φέρεις διαφορετικό αποτέλεσμα. Για να ταράξεις τα νερά θες κάποια δυναμική. Δημιούργησέ την. Ο καιρός που είχαν την ευθύνη σου οι δικοί σου πέρασε. Τώρα εσύ κρίνεσαι γιατί εσύ κινείς τα νήματα.Μην κλαις πάνω από το χυμένο γάλα, σε πάει πίσω, δεν είναι δημιουργική ανασκόπηση αυτό.
