Ποιοτική εξομολόγηση ενός ολομόναχου -αληθινά ολομόναχου όπως διατυμπανίζει κιόλας λες και έχει η ιδιότητα βαθμίδες ή παράσημα. Και κρίνει και τον υπόλοιπο "άσχετο και απαίδευτο κόσμο". Μετά τους αγνώστους που δεν σου μιλάνε στον δρόμο και τις γνωριμίες που δεν καταδέχεσαι να κάνεις με την "πλεμπαρία", σειρά πήραν οι απαίδευτοι και οι μη μυημένοι. Μήπως το πρόβλημά σου ωστόσο, είναι ότι δεν σε καταδέχονται στην κάστα τους, ούτε οι ποιοτικοί, οι κουλτουριάρηδες, οι καλλιεργημένοι; Γιατί όλοι αυτοί, μια χαρά παρεάκι είναι. Πάλι εσύ στην απέξω; Και πάλι οι άλλοι, οι απαίδευτοι,οι αγενείς, οι μικρόψυχοι, οι ήδη σε παρέες δεν μπορούν να καταλάβουν τους αληθινά και βαθιά ολομόναχους; Ρε τι γίνεται στον κόσμο!