Περνάω ακριβώς την ίδια φάση! Υπερφαγία, ανορεξία και όλα μαζι.Και ούτε εγώ ξέρω τι να κάνω επαγγελματικά και πραγματικά σε καταλαβαίνω απόλυτα με αυτό το αίσθημα κενού που υπάρχει ειδικότερα στην κοιλιά σου.Το φαγητό είναι το μέσο για να γεμίσεις το κενό σου.Εγω βρίσκομαι σε στάδιο που προσπαθώ να ανακαλύψω τον εαυτό μου και να βρω πράγματα που γεμιζουν.Μην κοιταε ηλικία πότε δεν είναι αργά για τίποτα.Σκεψου ξεκίνησα ζωγραφική και φωτογραφία κάτι το οποίο μου άρεσε και πότε δεν το έψαχνα περισσότερο. Με βοήθησε πολύ η ψυχολόγος θέλει χρονο,σκέψου βρίσκομαι ήδη στο τρίτο χρόνο όλου αυτου.Οι ηπερφσγιες έχουν μειωθεί κατά πολύ.Το αίσθημα κενού ψυχικά μικραινει και αυτό από μικρά πράγματα, βγες έξω στην φύση, γυμναστική,βιβλία ενα προγράμμα ύπνου χωρίς το κινητό δίπλα και πραγματικά με βοήθησε πολύ και με βοηθάει πολύ όλη αυτή η εξερεύνηση του εαυτού μου.εννοειται δεν είναι από την μια μέρα στην αλλη.Θελει πολύ προσπάθεια.Καλη συνέχεια και πραγματικά ξεκινά ψυχολόγο και θα δεις θα σε βοηθήσει και να την ακούς γιατί α δεν την ακούς δεν θες να βοηθήσεις τον εαυτό σου Στην αρχή είναι όντως δύσκολα και σε όλα εκτός από διατροφικών διαταραχών θέλει προσπάθεια ξανα και ξανα και ξανα..Πρέπει να φύγεις από αυτόν τον κυκλοΣου εύχομαι ότι καλύτερο και να καταφέρεις χωρίς κενά χωρίς ηπερφσγιες και όλα με τον Ρυθμό τους χωρίς άγχος...Καλή συνέχεια θα ήθελα πολύ να μάθω νέα σου μετά από καιρο!:)