Ρε φίλε συγγνώμη κιόλας διάβασε λίγο αυτό που γράφεις, αλήθεια δεν θέλω να σε προσβάλλω.Λογικό δεν είναι να σε περάσω για μαθητή/φοιτητή χωρίς εργασία?Βαριέσαι λες συνέχεια(από το πολύ καθισιό σκέφτηκα),ενθουσιάζεσαι λες στην αρχή, απογοητεύεσαι λες με τον ''κόσμο'', σαν μικρό παιδί που τα βιώνει όλα σαν πρώτη φορά.Ναι υπάρχει αυτό το είδος ανθρώπου, το μόνο σίγουρο ΑΛΛΑΓια όλο το υπόλοιπο, θα σε ρωτήσω απλά κάτι γιατί νυστάζω απίστευτα και αν θες σκέψου το.Γιατί ενώ είσαι όλα αυτά τα καλά ελκύεις όλους τους δήθεν ανθρώπους και μάλιστα και πιο πολλά χρόνια απ' ότι αρχικά θεώρησα?
