Κι εγώ όσο μεγαλώνω τόσο λιγότερο ανεκτική έχω γίνει στην αγένεια. Και οκ, αν κάποιος ζητήσει ταπεινά συγγνώμη επειδή οπως είπες είχε νεύρα ή μια δύσκολη μέρα, εγώ θα δείξω κατανόηση και θα το δεχτώ. Στο κάτω-κάτω, ουδείς αλάνθαστος, κι εγώ μπορεί άθελά μου να έχω μιλήσει απότομα ή εριστικά. Όμως πιστευω οτι όσοι συμπερφέρονται με αυτότον τρόπο κατ' εξακολούθηση δεν πρόκειται να ακούσεις "συγγνώμη, φέρθηκα λάθος" από το στόμα τους ποτέ, η λέξη ταπεινότητα τους είναι άγνωστη. Και αυτό με την ειλικρίνεια εδώ έχει αρχίσει να μου κάθεται. Από τις πιο υπερεκτιμημενες έννοιες που οι περισσότεροι την χρησιμοποιούν για να "την πουν στον άλλον", αν πρόκειται για τον εαυτό τους, δηλαδή να κάνουν την αυτοκριτική τους και να παραδεχτούν τα δικά τους σφάλματα, ούτε λόγος.
