Μικρότερη-εκεί στα 20- οι κάπως πιο "δύσκολοι" άνθρωποι μου φαινοντουσαν πιο γοητευτικοί ομολογώ αλλά τους χόρτασα και το χόρτασα και πλέον ειλικρινά δεν μ' ενδιαφέρει να κάνω κανέναν να νιώσει άνετα να μου ανοιχτεί. Οι υπόλοιποι που δεν κάνουμε δύσκολη τη ζωή των άλλων και δεν περιμένουμε μόνιμα να πάνε με τα νερά μας, τι είμαστε;Στο καλό όσοι για να μας πουν δύο βασικά πράγματα πρέπει να το παίζουν μοιραίοι και στην ουσία ότι το δικό τους "άνοιγμα" αξίζει παραπάνω από το δικό μας.