Ξέρω ακριβώς πώς νιώθεις. Το έχω περάσει και έχω περάσει περιόδους με τραγικές σκέψεις και πολλές επισκέψεις σε γιατρούς..συμφωνώ με το πιο πάνω σχόλιο ότι δηλαδη είναι καθοριστικό το οικογενειακό περιβάλλον. Ο ψυχολόγος θα σε βοηθήσει σίγουρα! Συμβουλή μου είναι να αλλάξεις εντελώς τον τρόπο σκέψης σου. Είσαι πάρα πολύ νέα! Κι όλο αυτό πολύ ψυχοφθόρο. Αξίζει να μην σε αφήνει να χαρείς την ζωή σου;; Να ξυπνάς και να κοιμάσαι με το ιδιο άγχος; Δεν απολαμβάνεις τίποτα κι είναι κρίμα. Ότι και να σου τύχει θα το αντιμετωπίσεις έτσι να σκέφτεσαι. Έχεις όλη την ζωή μπροστά σου!!!Σου στέλνω ένα φιλάκι!