Νταξ, το δικο σου ειναι πιο ντραματικ, εγω το εζησα σε Αθηνα-Κορινθο, 6 χρονια, αντιστοιχο σκηνικο.Δε θελω να μειωσω τον πονο σου, θελω απλα να σου πω, οτι το εχουμε ζησει και αλλοι.Δεν ξερω αν σε παρηγορει. Θελει χρονο η επαναφορα του συστηματος σε ισορροπια. Χρονο με τον εαυτο σου, χρονο με τους δαιμονες σου, απλο χρονο. Θα περασει ομως και θα ειναι μια απλη ουλη, που θα ποναει μονο κατι κρυες μερες του χειμωνα. Δε χρειαζεται να αλλοτριωθεις, ουτε να βγεις με δικανο να κυνηγας ερινυες (ή σειρηνες). Ολοι τελικα, καταληγουμε εκει που μας αξιζει. Και εκει που αντεχουμε-μπορουμε.