Ωραία γραμμένο! Αυτό που αντιπαλεύεις, κι εδώ είναι η μπανανόφλουδα, δεν είναι τα ένστικτά σου κι η σάρκα σου εναντίον της σχέσης του και του συναισθήματος. Έχεις θέσει με τέτοιο τρόπο το δίλημμα που θα πάρεις κλισέ απαντήσεις και θα είναι κρίμα. Η πάλη σου είναι ξεκάθαρα εγκεφαλική. Καλά είμαστε εδώ ή θα πεθάνω χωρίς να έχω πραγματοποιήσει όσα θα μπορούσα να κάνω;Φιλε μου, στο φέρνω λίγο απότομα, αλλά αυτή είναι η κρίση μέσης ηλικίας. Λογικό επειδή 40 περίπου είναι το μισό των χρόνων που μας αναλογούν στην γη.Είναι ένα ερώτημα του μυαλού για το μυαλό. Είναι υπαρξιακό. Είναι το προανάκρουσμα της θνητότητας, ότι ο χρόνος μας είναι πεπερασμένος, και το ποσά μένουν ανεξερεύνητα ακόμα παίρνει απειλητική δύναμη το μυαλό μας.Η απάντηση είναι φάση είναι, θα περάσει.Αν προσέξεις και δεν τα σκατωσεις θα την περάσεις χώρος απώλειες. Κάποια στιγμή ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι όλα αποκλείεται να τα γνωρίσει. Κι αν έχει καλύψει βασικές ανάγκες του, θα εκτιμήσει αυτά που έχει.Στο μεταξύ πρότεινε διαφορά κόλπα στην κοπέλα σου (roleplating? cosplay?) να μην βαριέστε. Η ανία είναι σύμμαχος της κτίσης μέσης ηλικίας.