Νομίζω ότι το σωστό, είναι να κυνηγάς αυτό που πραγματικά θέλεις. Για να γινει βεβαια αυτο, πρέπει να παραδεχτείς τι θελεις. Και λέω παραδεχτεις γιατί μια πολύ βαθιά επιθυμία για κάτι, απο αυτές τις επιθυμίες που σε κάινε και κοιμάσαι και ξυπνάς με την σκέψη τους, φέρνει ένα τεραστιο βαρός μαζι. Καταρχας έρχεσαι αντιμετωπος με τα προσωπικα σου αισθηματα ανεπαρκειας και με τον φοβο του να μην πιασεις τον στοχο σου. Επειτα αναγκαζεσαι να αποτινάξεις από πάνω σου τις τυχόν διαφορετικές προσδοκίες της κοινωνίας και να μπεις στον δίκο σου δρόμο. Τέλος όταν δεις τι θες και φτιάξεις ένα σχέδιο για να το πετύχεις και ξέρεις ότι ειναι σωστό για σένα νιώθεις μια τεράστια ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου να μην σταματήσεις πουθενά. Επομένως ξέρουμε όλοι τι θέλουμε και ξέρουμε τι είναι σωστό και τι λάθος όχι με βαση τις κοινωνικες συνθηκες αλλά με βάση εμάς. Απλά είναι φορές που το αγνοουμέ, ίσως απο φοβο.