Δεν ξερω τι ειναι αυτο που μας κανει, κυρίως τις γυναίκες, να κολλάνε τόσο τόσο πολυ μ εναν άνθρωπο κ πέρα απο αυτον να ειναι το χάος. Όσο καλός ή μαλιάκας κ αν ειναι. Το γονίδιο του μαζοχισμού; Η ορμόνη του drama; Η χαμηλή αυτοεκτίμηση; Η υπεραναλυση των πάντων; Κρεμομαστε απ τον εκάστοτε και μετα μένουμε συξυλες στο τιποτα; Νομιζω τελικα πως, όσο ανεξάρτητες, χειραφετημενες κ κωλοπετσωμενες γυναικαρες και να το παίζουμε, θελει ακομα πολλα χιλιομετρα ώστε να φτάσουμε εκει. Κορίτσια πάρτε το αλλιως, δεν βγαίνει η ζωουλα ετσι..