Μην το κανείς αυτό στον εαυτό σου.Το να σου συμπεριφέρεται άσχημα ο σύντροφος σου και να παίρνεις εσυ την ευθύνη ζητώντας του και συγγνώμη από πάνω και με κλάματα , είναι ότι χειρότερο για έναν άνθρωπο και δεν αξίζει σε κανέναν να ζει κάτι τέτοιο.Καλύτερα να του φωνάξεις.Να αντιδράσεις.Να τον βάλεις στη θέση του.Και μετά να φύγεις.Ακομα και αν χωρίσεις στο τέλος , είναι πολύ ψυχοφθόρο να καταπίνουμε όσα πρέπει να εκφράσουμε.Θα συμφωνήσω με την Ατέρμονη Ανία.Φύγε.Θα σε συμβούλευα να μην σε φοβίζει η μοναξιά.Θα μπορούσες να έχεις έναν σύντροφο με περισσότερη υπομονή και ενσυναισθηση.Αλλά τώρα αυτό που προέχει είναι να καταλάβεις πως ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕΙ να ζεις με έναν άνθρωπο που τον φοβάσαι και σου φέρεται έτσι.Αναγνωρίζω πως υπάρχει ένας γάμος στη μέση , όμως οι ψυχολογικές επιπτώσεις μετά από όλο αυτό είναι μεγάλες.Και θα χρειαστείς σίγουρα υποστήριξη.Ηθικη , συναισθηματική , ψυχολογική.Μιλα για αυτά που αισθάνεσαι σε κάποιον δικο σου αν έχεις.Αδερφια π.χ. και μίλησε και σε έναν ψυχολόγο.