Άργησα να αποφασίσω να σχολιάσω. Τέσπα, αν το δεις, αυτή είναι η άποψή μου :Έφτασε ο γάμος σας στον πάτο για να κάνει τέτοιες κινήσεις απέναντί σου. Δικαίωμά του να νομίζει οτι βελτιώθηκε σαν άνθρωπος/συμπεριφορά, δικαίωμά σου να φοβάσαι. Και οι δύο έχετε τη λογική σας, όμως κάποια παραπτώματα δεν παράγραφονται, πώς να το κάνουμε. Θέλει τεράστια προσπάθεια από μέρους του να "σβήσει" από τη μνήμη της σχέσης σας τις χειρονομίες. Για να σου προκαλεί ακόμα το φόβο, σημαίνει οτι δεν πλησιάζει καν τον βαθμό "επισκευής" που χρειάζεται για να πάτε μπροστά. Ή η βλάβη μέσα σου είναι ανεπανόρθωτη και οι προσπάθειές του δεν πιάνουν τόπο. (Μεταξύ μας το πρώτο νομίζω οτι συμβαίνει).Το περιστατικό με το τοστ είναι από τη μία μεριά ασήμαντο (σαν αιτία καυγά), αλλά μια χαρά λειτούργησε σαν αφορμή για να βγει το αληθινό πρόσωπό του καθενός στην επιφάνεια. Τέτοιες παρεξηγήσεις συμβαίνουν σε ζευγάρια που δεν έχουν σύνδεση μεταξύ τους. Δεν υπάρχει πια επικοινωνία ούτε καν με το βλέμμα για μικροπράγματα. Κάτι τέτοιο η ζωή έχει δείξει οτι είναι μη αναστρέψιμο και κακός οιωνός γενικότερα για μια κοινή πορεία.Επίσης κάτι πρέπει να κάνεις για τις ενοχές σου, θέλεις στ'αλήθεια να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου μη ελεύθερη και μάλιστα με δεσμά που βρίσκονται μόνο στο κεφάλι σου;