Και περισσοτερα όρια να βάλεις κάποιοι δεν τα σέβονται. Επίσης η πλειοψηφία θέλει να της κάνεις τον μπαμπούλα ,με καλό τρόπο δεν νοιώθουν. Εννοείται ότι το ιδανικό είναι ο καθένας να παραμένει ο εαυτός του χωρίς να αναγκάζεται να παίζει αυτόν το ρόλο δεν ευχαριστιουνται όλοι να αναγκάζονται να γίνονται σαδιστές είναι περίεργο συναίσθημα. Από τη μια ξενερώνεις που δεν είσαι ο εαυτός σου και το χειρότερο είναι ότι μπορεί να καταλήξεις να σου αρέσει αυτή η κακή αλλαγή, οπότε το χάσιμο είναι διπλό. Είναι παγίδα. Οι σωστοί άνθρωποι είναι λίγοι ,όσες επιλογές και να κάνουμε. Οι περισσότεροι καταλαβαίνουν με μαστίγιο και καρότο δυστυχώς. Οι καλύτεροι άνθρωποι είναι εκείνοι που ξέρουν να σέβονται από μόνοι τους χωρίς να χρειαστεί να γίνεις δυσάρεστος σκληρός κ@ρ..λης.Σορυ κιόλας.Λεγεται αγανάκτηση. Υ.Γ: Δεν έχω γράψει τη συγκεκριμένη εξομολόγηση, αλλά άγγιξε ευαίσθητη χορδή. Τον τελευταίο καιρό πολύς κόσμος δεν ξέρει να σέβεται ούτε όρια, ούτε τίποτα.