Πρέπει να επαναπροσδιορίσετε τη σχέση σας με τα νέα δεδομένα. Το ιδανικό θα ήταν να καθήσει να σκεφτεί ο καθένας ξεχωριστά τι νιώθει και ποιοι οι στόχοι από δω και πέρα και στη συνέχεια να το συζητήσετε από κοινού (εφόσον οι στόχοι περιλαμβάνουν το να συνεχίσετε να είστε μαζί).Ο σύντροφός σου οκ περνάει θυμό, άρνηση, θλίψη, απώλεια, ντροπή, απαξίωση κτλ, αλλά το θέμα είναι να το αποδεχτεί μέσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα, να συνέλθει και να αναλάβει δράση. Δεν γίνεται να τον "παρηγορείς" συνέχεια ούτε να μοιρολογάτε την τύχη σας. Αυτά συμβαίνουν.Ή θα θέσετε κοινό στόχο το μωρό, θα απευθυνθείτε σε γιατρό και θα κάνετε ό,τι πρέπει για να το πετύχετε. Ή θα το αφήσετε στην τύχη του με κοινή συμφωνία χωρίς ενοχές και πασάρισμα ευθυνών και θα πείτε ότι είστε πλήρεις οι δυο σας, με ζεστή επικοινωνία και υγιή ερωτική ζωή που σας καλύπτει. Ή το διαλύετε.Νομίζω δεν υπάρχει κάτι άλλο. Αυτή τη δυσκολία που προέκυψε, στο χέρι σας είναι να την εκμεταλλευτείτε έξυπνα και να ανανεώσετε τη σχέση σας σε νέες βάσεις, αλλιώς χωρίζετε και δεν χάνετε περισσότερο χρόνο (κι αυτό θετικό).