Αν εμένα μου συνέβαινε να πάθει κάτι ο σύντροφος μου το μόνο που θα με ένοιαζε θα ήταν πως θα τον βοηθήσω και πως θα τον κάνω να νιώθει ακόμα και σε αυτήν την άσχημη κατάσταση ότι τον θέλω και ότι μου αρκεί. Θα ήταν σαν να αρρώστησα εγώ. Όταν διαλέγεις έναν άνθρωπο και θέλεις όντως να είσαι μαζί του, πρώτον όλοι οι άλλοι εκπρόσωποι του αντίθετου φύλου είναι σαν να μην υπάρχουν και δεύτερον μένεις μαζί του σε ότι και να σας πετάξει η ζωή. Άσχημα πράγματα συμβαίνουν συνέχεια, άνθρωποι χάνουν δικούς τους, αρρωσταίνουν, απολύονται, λυγίζουν και άλλα τόσα. Με τον άνθρωπο σου είσαι ένα δεν σκέφτεσαι την πάρτη σου όταν κάτι πάει ανάποδα ούτε την βόλεψη σου. Αυτά όχι για να είμαστε καλοί και ηθικοί. Ουτε καν. Αυτό είναι το τελευταίο. Αυτά για να μην είμαστε μόνοι.