Είμαι στα 49. Δεν μου έχει περάσει απ' το μυαλό ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Ζω την κάθε μου μέρα, όπως έρχεται και την χαίρομαι όπως έρχεται. Με τις καλές της στιγμές, με τις κακές, με τις άσχημες.Δεν βλέπω τον λόγο ούτε και την ουσία, στο να δημιουργήσω πλασματικά διλήμματα στον εαυτό μου τύπου "είμαι 30, πρέπει να κάνω απολογισμό", "είναι Πρωτοχρονιά, πρέπει να κάνω απολογισμό", "είμαι 45, πρέπει να κάνω απολογισμό". Εάν χρειάζεται και όταν χρειάζεται, κάνεις εκτίμηση της κατάστασης, επαναστοχοθετείς και ορμάς βουρ για την πραγμάτωση των στόχων σου. Εγγυημένη επιτυχία, δεν υπάρχει. Ότι καταφέρεις, καλό είναι.
