Για να στο ξεδιαλύνω.Η κοπέλα έχει αντιληφθεί ότι ο φίλος δεν φέρεται φιλικά, όμως νιώθει αμήχανα να το επισημάνει. Θες να μην την πει επηρμένη ("παρεξήγησες, δεν είχα πρόθεση να σε κωλοδαχτυλοάσω"), θες να μην την πει ξινή ("μα πώς κάνεις έτσι, ίσα που στον ακουμπήσαμε"), θες να μην κάνει τον άλλο τρλείως ρόμπα στην παρέα ("ρε παιδιά άμα λίγο τον αφήσω θα με κάνει μάνα"), θες να μην εκνευριστεί περισσότερο ο δικός της και γίνει αφορμή να χαλάσει η παρέα....σμάς τις γυναίκες μας τα ί ζουν κάτι περίεργες βλακείες απο παιδιά και φερόμαστε μετά με το σεις και με το σας και οεριμένουμε ο άλλος να το πιάσει το υπονοούμενο. Αμ δέ! Ο φίλος δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταλαβαίνει, ηπ να μην το εννοεί, επειδή αναφέρεται μια σημαντική λεπτομέρεια: κλιμακώνει. Αυτός που δεν κατανοεί έχει μια σταθερή συμπεριφορσά, άμπαλη, πάντως σταθερή. Δεν αυξομειούται αναλόγως των ορίων που πάει να τεστάρει. Εδώ ξεκάθαρα δεν έχει βρει τοίχο και σπρώχνει με την ελπίδα να χουφτώνει όσα μπορεί για όσο τον παίρνει. Ε, κάποι@ πρέπει να τον σταματήσει. Μην νομίζεις ότι δεν είναι σοβαρό, κι "έλα μωρε τώρα". Κάτι τέτοιοι βιάζουν κιόλας συνθηκών δοθεισών. Αυτοί που δεν εννοούν να δεχτούν ότι το άλλο άτομο δεν θέλει επαφή και το εκφράζει και λεκτικά και εξωλεκτικά.
