Κάθε άνθρωπος με τις εμπειρίες της ζωής κοιτά τα πρπραγμένα του και κάνει έναν απολογισμο. Αλίμονο αν τα ξεραμε απο πριν πώς θα πάνε τα πράγματα, δεν θα είχε κανένα πάθος η ζωή μας! Επομένως και τα λάθη χρήσιμα είναι, όπως και η διαχείριση της παιδικής ηλικίας. Όντως μετράει η τελευταία. Εντούτοις είναι τόσα τα παραδείγματα ατόμων που ξεπέρασαν κακές εμπειρίες παιδικής ηλικίας ή πιυ είχαν καλή παιδική ηλικία που δεν την "αξιοποίησαν" για ωρίμανση κι αυτοπραγμάτωση, που δεν εξαπγεται κάποιος κανόνας, οπότε μην "οικτίρεις" τον εαυτό σου για οποιοδήποτε αρνητικό στοιχείο στο μακρινό παρελθόν. Η ζωή σε πολλά μας μοιράζει τυχαιότητες, αλλά ευτυχώς έχουμε την επιλογή πώς θα τις διαχειριστούμε. Και για να το φέρουμε παλι on topic, ο εξομολογούμενος δεν μπορεί να ελέγξει πώς θα νιώσει, πώς θα εκδηλωθεί κι αν θα θυμώσει η κοπέλα, αλλά μπορεί να επιλέξει να φερθεί ως άνθρωπος. Αυτό αρκεί.
