Δεν είχα δει το σχόλιό σου γιατί δεν είχα ανανεώσει την σελίδα.Η επιθετική προσέγγιση, η ανώνυμη, η χωρίς λύσεις, η χωρίς εναλλακτικές σε ένα άτομο που δέχεται ΗΔΗ επίθεση και για να την ανέχεται προφανώς και κάπου πιστεύει ότι φταίει, ότι το αξίζει. Της το έχει πει κι εκείνος. Αυτό που θα καταλάβει την στιγμή βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση είναι ότι είναι αξία της μοίρας της. Ότι τ' αξίζει. Θέλει κατανόηση. Λύσεις εφικτές και όχι κριτική. Αυτή την κραταμε για όταν ορθοποδήσει. Πιο πολύ θα σκεφτεί ότι αφού και άλλοι την βρίσκουν αναξιοπρεπή, ε δίκιο έχει τελικά ο άλλος που την δέρνει. Κι αυτό είναι ζήτημα κατάστασης κι όχι χαρακτήρα. Απλά τέτοιες προσεγγίσεις δεν βοηθάνε (εχει κάνεις σχετικό παράδειγμα) αλλά ενίοτε βλάπτουν. Τέλος. Η άποψή μου είναι σταθερή και δεν την σχημάτισα από ένα τυχαίο περιστατικό που είδα και λυπήθηκα. Τέτοιες απόψεις δεν τις εκφράζω καν, από σεβασμό και μονο σε κάτι που δεν καταλαβαίνω και δεν μπορώ να βοηθήσω. Οπότε προσπάθησα να γίνω απλά πιο επεξηγηματικη.