Εγώ το αντιλαμβάνομαι ότι έχεις αναγάγει τον φόβο σου, σε βεβαιότητα.Βεβαιότητα ότι όλοι σε κρίνουν. Βεβαιότητα ότι όλοι σε ζηλεύουν. Βεβαιότητα ότι δεν καταλαβαίνουν. Μπορεί να ισχύουν όλες οι υποψίες σου, αλλά εξίσου μπορεί και να μην ισχύουν. Τουλάχιστον, στα επίπεδα που εσύ νομίζεις. Οι λέξεις κλειδιά είναι οι "μπορεί" και "νομίζεις".Θεωρητικά, έχεις βρει τον καλύτερο δρόμο απομάκρυνσής σου, από τους ανθρώπους γύρω σου, προκαταβάλλοντας τον εαυτό σου ότι όλοι είναι σκάρτοι και θέλουν το κακό σου. Το να είσαι μονίμως σε θέση άμυνας και επιφυλακής, είναι εξουθενωτικό. Βλέπεις, τον έλεγχο μπορείς να τον έχεις μόνο για τον εαυτό σου και αυτό όχι πάντα. Σε αυτή τη ζωή, κάποιοι θα σε συμπαθήσουν, κάποιοι όχι. Κάποιοι θα σε αγαπήσουν και κάποιοι όχι. Κάποιοι θα σε αποδεχτούν και κάποιοι όχι. Έχεις κάθε δικαίωμα να νιώσεις το ίδιο, αλλά αν δεν δίνεις ευκαιρίες σε επιλεγμένους από εσένα ανθρώπους λόγω του πακτωμένου φόβου σου, παιχνίδι δε γίνεται.
