Ναι.Τις ίδιες εύπεπτες και χαριτωμένες μαλακίες (συγνώμη δεν έβρισκα άλλη λέξη) λέει κι ο Μπουκάι κι ο Κοέλιο και ο Μπουσκάλια και αν σκεφτώ λίγο ακόμα, θα βρω κι άλλους, κι έχουν τόση πέραση που έχουν στείλει μια ολόκληρη γενιά νέων να ψάχνεται."Πίστεψε στον εαυτό σου και θα πιστέψουν κι οι άλλοι."Γιατί είναι μαλακία αυτό θα μου πεις τώρα, ενώ μας τα έγραψες τόσο όμορφα και πρόλαβαν και ταυτίστηκαν κιόλας.Θα σου πω λοιπόν, γιατί έχω λίγο χρόνο να ασχοληθώ.Όλα όσα γράφεις, είναι μόνο το περιτύλιγμα και οι λεπτομέρειες μιας εσωτερικής διαδικασίας στην οποία δεν κάνεις αναφορά σχεδόν καθόλου.Το ζουμί όλο και η ουσία βρίσκεται σε μία πρόταση που έγραψες και την παραθέτω αυτούσια: Όταν ξύπνησα από τον λήθαργο, τότε που είδα αγαπημένα μου πρόσωπα να υποφέρουν για την κατάσταση μου, πήρα μια απόφαση. Πηγή: www.lifo.grΌταν ξύπνησες από τον λήθαργο, λες, πήρες μια απόφαση.Πώς ξύπνησες από τον λήθαργο;Είδες αγαπημένα πρόσωπα να υποφέρουν για την κατάστασή σου...Χμ... Λίγο παράδοξο για ταρακούνημα, μιας και αν είχες τέτοιο υγιές περιβάλλον, πολύ πιθανόν να μην έπεφτες στον λήθαργο που έπεσες εξαρχής. Μην το δένεις, όμως, και κόμπο, απλά εντόπισα το παράδοξο των γραφόμενών σου.Πού είχαμε μείνει;Α! στο "ξύπνημα".Το "ξύπνημα" λοιπόν, που ξεπετάς σε μία πρόταση, είναι μια τόσο χρονοβόρος διαδικασία, απαιτεί τόση προσπάθεια από μεριάς του "κοιμισμένου", που σίγουρα δεν συμβαίνει από τη μια στιγμή στην άλλη, είναι μια προσωπική πάλη, που διαφέρει για τον καθέναν, ένας μακρύς αγώνας, που δεν χωράει σε κειμενάκια της πλάκας, προορισμένα δήθεν για να δώσουν κουράγιο σε κάποιον, που πραγματικά πάσχει.Θα σου έλεγα, λοιπόν, απλά να μας κάνεις τη χάρη και να κρατήσεις τα επιφανειακά σου για την πάρτη σου, γιατί τα προβλήματα που οδηγούν σε λήθαργο, ούτε της πλάκας είναι, αλλά ούτε και λύνονται από τη μια στιγμή στην άλλη.Εκτός και αν δεν είναι πραγματικά προβλήματα και είναι απλά νάζια, οπότε δε μας χέζεις ρε Νταλάρα, πραγματικά όμως.