:) Πολύ όμορφο αυτό που έγραψες , πολύ γλυκό και πράγματι είναι πολύ άδικο αυτό που περνάει κάποιος για την εμφάνισή του, αλλά δεν είναι το ίδιο η αρνητική κριτική, η χλεύη και η απόρριψη για κάτι που δεν θα έπρεπε ποτέ κανένας ν' απολογείται ή να νιώθει πως πρέπει να απολογηθεί με το να σε διαλέγουν για το φαίνεσθαι. Μια εύμορφη παρουσία τα κάνει όλα πιο εύκολα, όπως και το να προσεγγίζεις εσύ η ίδια τα άτομα που θες. Η καλή εμφάνιση λύνει πολλά παραπάνω απ' όσα προβλήματα δημιουργεί, είναι λίγο άσχημο και αφ'υψηλού να λέμε σε κάποιον που είναι τόσο ποθητό απ' όλους ότι δεν είναι και κάτι ( είναι κάτι, όχι τα πάντα εννοείται). Όμως το βασικό, το πιο δύσκολο τελικά, είναι αυτή η αποδοχή του εαυτού μας: «Εμένα μ΄αρέσω: αυτό που βλέπω, αυτό που βιώνω, αυτό που πράττω, αυτό που είμαι. Εμένα με έλκω. Περνάω όμορφα μαζί μου κι έχω να μοιραστώ όμορφα πράγματα. Όσοι θέλουν καλώς, όσοι δεν θέλουν πάλι καλώς. Εμένα πάλι μ' αρέσω, με γουστάρω και με χαίρομαι. » (αυτά χωρίς έπαρση και έξαρση ). Ίσως εκεί είναι το στοίχημα, να κάνουμε εμείς οι ίδιοι την μεγάλη αγκαλιά, γιατί κακά τα ψέματα : με τους πολύ ωραίους οι πιο πολλοί θα είναι επιδερμικοί ενδεχομένως, με τους πολύ διαφορετικούς στην όψη αρνητικά προκατειλημμένοι κ.ο.κ.