Αχ αυτές οι ανασφάλειες. 1.Για ποιό λόγο νομίζεις ότι ανακαλύφθηκε το αγάπη μου, μωρό μου κλπ; Η συνήθεια γίνεται έξη κι η έξη είναι σμδεύτερη φύση.Για να πάψεις να αισθάνεσαι άσχημα για το μπέρδεμα θα σου πω το εξής. Ο πρθερός μου μονίμως μπέρδευε τα ονόματα των παιδιών του, φώναζε τον έναν με το όνομα του άλλου όταν βιαζόταν, κι εμείς τον δουλεύαμε (με την καλή την έννοια) ψιλό γαζί. Ε, λπιπόν, τώρα που έχω κι εγώ παιδιά μπερδεύω τα ονόματα όταν βιάζομαι ή είμαι αγχωμένη, φωνάζω τον άντρα μου με το όνομα του παιδιού ή το παιδί με το όνομα του άντρα κ.ο.κ.Ξεκόλλα λοιπόν, δεν σημαίνει τίποτα, είναι συνήθεια.2.Για το θέμα της ομορφιάς τώρα. Η ομορφιά είναι αξία από μόνη της, αυταπόδεικτη. Την θαυμάζουμε κσι την καμαρώνουμε όπου την βλέπουμε. Όμως δεν είναι κάποιο ενοίκιο που πρέπει να πληρώσεις για να καταλάβεις χώρο σε αυτή τη γη που να ονοματίζεται "γυναίκα". Δεν την χρωστάς ούτε στη μάνα σου, ούτε στο φίλο σου, ούτε ατον εαυτό σου, πολυ περισσότερο σε ένα αγνωστο κοινό που θα ευφρανθεί απο ην τυχερή ζαριά που έφεραν οι γονείς σου στο γονιδιακό παιχνίδι. Αν αυτά τα σκεφτείς και τα αποδεχτείς στην αλήθεια τους, θα νιώσεις ότι δικαιούσαι μια υπέροχη ζωή γιατί το να είσαι καλή και γλυκισ´ ως άνθρωπος δεν είναι τυχερή ζαριά. Είναι στο χέρι σου, είναι δικός σου κόπος, δική σου κατάκτηση, δική σου δημιουργία. Δεν είναι τύχη. Κι ακόμη έτσι θα χτίσεις τέτοια αυτοεκτίμηση που δεν θα ξαναζηλέψεις ποτέ σου άλλη γυναίκα, δεν θα νιώσεις ξανά κατώτερη, δεν θα νιώσεις ότι γερνάς, δεν θα νιώσεις ότι υπολείπεσαι.Είναι τεράστιο το κακό που κάνουν στο φύλο μας τα μηνύματα περί "ομορφιάς πάση θυσία" επειδή όλη αυτή η ενέργεια και ο χρόνος θα μπορούσαν να καταναλωθούν σε αυτά που κάνουν αντίστοιχα οι άντρες για την αυτοβελτίωσή τους. Αυτά και να είσαι καλά. Οι άνθρωποι *αγαπούν* τους λαμπερούς, δυνατούς, χαρισματικούς ανθρώπους. Όχι απαραίτητα τους αντικειμενικά ομορφότερους.
