Διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως, γενικώς δεν μπορώ να σου εκφράσω επαρκώς την διαφωνία μπυ, αλλά ας επιχειρήσω. Ιδιαίτερα επειδή σαν επίτηδες μπήκε η παρούσα εξομολόγηση.Έχεις πάρει κάτι που λεγόταν στο πλαίσιο της γυναικείας χειραφέτησης πριν αρκετά χρόνια (=δεν ειπναι ανάγκη ν πας με ένα ολη σου τη ζωή, δεν είναι ανάγκη να κάνεις σεξ με αυτον που θα παντρευτείς μόνο), κι επειδή κάνει γκελ ατην προσωπική σου κοσμοθεωρία, κρίνεις το σύμπαν όλο, δεδομένης της κατηγορηματικότγτάς σου ("ΔΕΝ ΖΟΥΝ") εξ ιδίων τα αλλότρια!Στην πραγματικότητα αν κάτι είναι καλό το ξέρεις μέσα σου, αν λίγο αυτογνωσία έχεις και δεν παραμυθιάζεσαι. Οι γονείς μας, για παράδειγμα, είναι μοναδικοί, μια φορά τους έχουμε. Δεν χρειαζόμαστε να δοκιμαστούμε και με άλλους γονείς για να ξέρουμε μέσα μας αν οι δικοί μας υπήρξαν καλοί ή κακοί. Το ξέρουμε. Επίσης είναι αποκύτως βέβαιο ότι οι εμπειρίες της ζωής δεν είναι μόνο όσα αποκλειστικως βιώνουμε πρώτο χέρι στο πετσί μας. Παίρνουμε εμπειρία κι απο τον περίγυρο, κι απο την παρατήρηση σε συνάρτηση με ενδοσκόπηση, αν έχουμε την ευαισθησία, μην σου πω κι από την λογοτεχνία και τα ενημερωτικά μέσα. Κάποτε πι γυναίκες παντρευόταν τον πρώτο που έκαναν επρωτα κι αυτό ήταν, καλό κακό το λούζονταν μια χωή. Εντούτοις κι ανάμεσα σε αυτα τα παραδείγματα θα έχεις παρατηρήσει ζευγάρια που τους βγήκε καλά. Δεν ήταν θεμα τύχης μονο. Αναγνώρισαν οτι είναι καλά και δεν βάλθηκαν να δημιουργήσουν φαγούρες "τι καλύτερο χάνω εκεί έξω". Γιατι με το πολύ ψάξιμο στο τέλος ο άνθρωπος αποστεγνώνει την ψυχή του, αν ψάχνεται χρησιμοθηρικά, και χάνει πολλές φορές το πολύ καλό που είχε βρει στην νιότη του, αλλά τότε το υποβάθμιζε επειδή "δεν είχε μέτρο σύγκρισης"....Οι άνθρωποι που δεν αλλάζουν γενικά είναι άνθρωποι εσωστρεφείς, που ίσως ζουν μια πιο έντονη εσωτερική ζωή απο σένα που είσαι πιο εξωστρεφής κι αναζητάς να μάθεις μέσω τγς τριβής με το κοινωνικό σύνολο. Ίσως εκείνοι μαθσίνουν κάπως αλλιώς, με τρόπους που ούτε που σου περνάνε από το μυαλό επειδή οι πραγματικά μακροχρόνιες σχέσεις βγάζουν όλη την πολυπλοκότγτα τγς ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης σε πρώτο πλάνο, αλλά επίσης συμπλέουν και με την αυτοεξέλιξη που συντελείται παράλληλα. Γιατί δεν είμαστε ίδιοι στα 20 και στα 40, κι αυτό είναι καλό! Κι η καλή σχέση είναι αυτή που αφήνει ακριβώς το πλαίσιο ώστε δυο άνθρωποι να αυτοπραγματωθούν παράλληλα. Τέλος, απο την αναλογία με το ζαχαροπλαστειο (τυχαίο;) κατανοώ ότι αυτ´η την φαγούρα του ανικανοποίητου πάντα θα την έχεις και πάντα θα τρώγεσαι. Δεν ειπσαι φύσει μονογαμική κι όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσεις τόσο καλύτερα για σένα. Η φίλη σου όμως δεν είναι. Βρήκε την Ζάχερ Τόρτε της καρδιάς της και θα είναι απόλυτα ικανοποιημένη να κοιτά τις πάστες αλλά να παραγγέλνει πάντα το αγαπημένο της. Είναι αυτό που λέμε "σταθερός πελάτης". Και κσλά να είναι, πάντα ευτυχισμένη. Υπήρξε φαίνεται κωλόφαρδη.
