Καλή παρατήρηση, έχει γίνει και μόττο των new agers. Κι έλεγα θα το παρατηρήσει κάποιος....Υπάρχουν δύο συνισταμένες στον συλλογισμό της.1.η τριβή με πολλά φέρνει την καλύτερη κατανόηση Αυτό το επιχείρημα με τους γονείς το καταρρίπτει.2.η δυνατότητα επιλογής μέσα από πολλά δίνει αξία στην τελική επιλογή.Αυτό εκ πρώτης φαίνεται λογικό, ωστόσο αφενός οδηγεί στο κάπως ρατσιστικό παράδειγμα ότι μόνο οι επιλογές των πολύ ωραίων έχουν τελικά αξία (αφού εκείνοι έχουν θεωρητικά άπειρες), κι αφετέρου δίνει μια χρηματιστηριακή διάσταση στα μέλη της σχέσης, σαν να είναι μετοχές.Όμως οι σχέσεις δεν είναι χρηματιστήριο κι η πείρα της ζωής μας δείχνει πως μετοχές υψηλής αξίας μας απογοητεύουν (μάπα το κατπούζι) ενώ ίσως πιο ήπιες αποδόσεις μπορεί να μας ικανοποίησουν. Γενικά στον έρωτα δεν υπάρχει συνταγή για να αποφύγεις τις κακοτοπιές, κι η παρούσα εξομολόγηση διαβάζεται από αρχής ως τέλους ως μια μεγάλη, κραυγάζουσα "πισινή". Φοβάται.