Κάτσε και σκέψου τι σου αρέσει να κάνεις. (Αν δεν το έχεις κάνει ήδη) και έπειτα προσπάθησε να το υλοποιήσεις. Κάποια τέχνη , το οτιδήποτε. Και ιεκ να είναι, άσε τους γονεις σου να λένε. Γενικώς μην τους δίνεις σημασία ξερω είναι δύσκολο αλλά θα τα καταφέρεις. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να επεμβαίνουν στη ζωή σου και τα γουστα σου πλέον. Η ζωή είναι δική σου. Και θα κάνεις ότι γουστάρεις. Και αυτο δεν ειναι ασεβεια προς τους γονεις σου και την κρίση τους, αλλα ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟΣ! Και αν χρησιμοποιούν ως μέσο εξουσίας τα χρήματα, πιάσε μια δουλειά παράλληλα. Και με την πρώτη ευκαιρία φύγε από το σπίτι. Δεν λέω να ρίξεις μαύρη πέτρα αλλά από προσωπική πείρα θεωρώ πως οι συμπεριφορές σε τέτοιες ηλικίες δεν αλλάζουν. Έχουν παγιωθεί . Όποτε πιστεύω πως η μόνη λύση είναι από μακρυά και αγαπημενοι. Απλώς ξεκινά από κάπου και σιγά σιγά λιθαράκι λιθαράκι θΑ βρεις το δρόμο σου!Έχε πίστη στον εαυτο σου και μην ξεχνάς ότι έχεις αξία , μην αφήνεις να σε υποτιμούν