Κάποιο διάστημα, παλιά, είχα περάσει μια φάση. Τι εννοώ. Μπορεί να μου έλεγε κάποιος από τη δουλειά πχ. κάτι που με έφερνε σε δύσκολη θέση και εγώ μπορεί να κοκκίνιζα λίγο. Όποιος στο καπάκι μου έλεγε "κικκινισες" για καιρό μετά τι παθαινα όταν του μιλούσα και ενδεχομένως ο άλλος πιστεύω ότι νόμιζε ότι τον γουστάρω. Το πιο κουφό είναι ότι δεν γούσταρα κανέναν από αυτούς, είχα σχέση και ήμουν πολύ καλά. Ήταν μια αντανακλαστική ηλιθιότητα, ενα κουσούρι που με είχε πιάσει, με εκνεύριζε, με εκνεύριζε και όποιος επέμενε με αυτό τι σκυλάκι και νευρίαζα και με τον εαυτό μου. Αυτό το θυμήθηκα ειδικά όταν διάβαζα για το κοκκίνισμα.
