Το γεγονος οτι αφησε η μητερα σου τον εαυτο της να ακολουθησει αυτην την πτωση ειναι δικη της υποθεση.Δεν ξερω πως μπορεις να τη βοηθησεις αν δε βοηθησεις πρωτα τον εαυτο σου.Ισως σου λεει οτι ευθυνεσαι εσυ ετσι ωστε να σε κινητοποιησει η αγαπη σου για εκεινη να παρεις το πολυποθητο πτυχιο(χειριστικο το βρισκω αλλα ισως το χρησιμοποιει σαν αιτια για να παρεις μπρος).Ισως κι εκεινη περναει καταθλιψη.Δεν μπορουμε να ξερουμε.Δεν φταις για τις ψυχολογικες μεταπτωσεις σου, για τη σκοτεινη σου περιοδο, ουτε για τις δικες της...Αν το εμπεδωσεις θα απαλλαγεις απο το βαρος των ενοχων που δεν θα επρεπε καν να υφιστανται!Τελος, κανενας ανθρωπος δεν ειναι αχρηστος, δε χρειαζεται να δινεις το αιμα σου για να νιωθεις οτι καταφερνεις κατι, περασες ιατρικη,αυτο απο μονο του λεει πολλα,ειναι μια δυσκολη υψηλοβαθμη σχολη και πρεπει να εισαι υπερηφανος γι αυτο.Ξεκινα απο τα απλα μικρα και καθημερινα (μικρα επιτευγματα απο το να μαγειρεψεις κατι π.χ.) για να σου ερθει ξανα η ορεξη και ν αρπαξεις τη ζωη απο τα μαλλια!Η καταθλιψη ειναι υπουλη ασθενεια, αν μπορεις ν απευθυνθεις σε ψυχολογο ιδιωτη η στο δημο σας για ψυχοθεραπεια θα ηταν ο,τι καλυτερο.