Αυτό που νιώθεις είναι φυσιολογικό. Πέρασες κατάθλιψη, για πολύ καιρό στο μυαλό σου δεν υπήρχε τίποτα παρά μόνο μαύρο... Και όταν άρχισες να συνέρχεσαι, ένιωσες ότι όσο χρόνος πέρασε, πήγε χαμένος. Είναι εντάξει να νιώθεις έτσι και χρειάζεται να επιτρέπεις στον εαυτό σου να βιώνει αυτά τα συναισθήματα, ακόμη κι αν είναι δυσάρεστα. Από κει και πέρα, είναι μία ψευδαίσθηση αυτό. Δεν έχασες χρόνο γιατί οι καταστάσεις που έζησες, τα γεγονότα σε οδήγησαν στην κατάθλιψη. Τι άλλο θα μπορούσες να κάνεις με αυτά τα δεδομένα; Δεν την επιλέγει κανείς την κατάθλιψη, έρχεται και σε βρίσκει. Δεν ήταν επιλογή σου. Αλλά με τα δεδομένα που είχες, έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες. Ασχολήθηκες με τον εαυτό σου, με τη θεραπεία σου, διάβασες πολλά βιβλία σχετικά με την ψυχολογία, ενημερώθηκες για αυτό που είχες. Της επιβλήθηκες, δεν της επέτρεψες να σε πάρει από κάτω, βγήκες νικητής! Οπότε, βλέπεις, πέτυχες το πιο σπουδαίο πράγμα! Άλλοι άνθρωποι δε βγαίνουν νικητές από αυτό...Τέλος, σε συμβουλεύω να χαλαρώσεις. Δε χρειάζεται να αγχώνεσαι και να προσπαθείς να αναπληρώσεις τον "χαμένο χρόνο". Το σώμα σου πέρασε μια πολύ δύσκολη φάση και χρειάζεται χρόνο μέχρι να επιστρέψει στους προηγούμενους ρυθμούς του. Αγάπησέ το, να το ακούς και να μην πιέζεσαι παραπάνω από εκεί που μπορείς. Και όλα σιγά σιγά θα φτιάξουν. Σου εύχομαι τα καλύτερα!