Καταλαβαίνω τις προθέσεις σου και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να θέλεις να βοηθήσεις ένα δικό σου άνθρωπο και να μη μπορείς. Αλλά χρειάζεται να κάνεις ένα βήμα πίσω. Εσύ ορθώς αντιλαμβάνεσαι ότι η συμπεριφορά του δεν είναι σωστή, η φίλη σου όμως όσο και να επιμένεις, δεν μπορεί να το αντιληφθεί. Είναι τέτοια η φύση του ανθρώπου που χρειάζεται να το δει μόνος του ξεκάθαρα, ώστε να μπορέσει να το αντιμετωπίσει. Δε μαθαίνουμε από τις εμπειρίες των άλλων, χρειάζεται να διανύσουμε το δικό μας δρόμο, να ζήσουμε τις δικές μας εμπειρίες, ευχάριστες ή δυσάρεστες για να μάθουμε και να εξελιχθούμε. Αυτό λοιπόν που μπορείς να κάνεις είναι να της πεις ότι είσαι δίπλα της, πάντα, ό,τι κι αν γίνει. Είτε είναι σε μία υγιή ή σε μία μη υγιή σχέση. Μόνο αυτό μπορείς να κάνεις καλή μου, να είσαι πλάι της. Δεν μπορούμε να "τραβάμε" τους άλλους ανθρώπους στη ζωή, δεν είναι δουλειά μας. Ο καθένας μας διανύει το δικό του δρόμο. Όσο κι αν σε πληγώνει που δεν μπορείς να βοηθήσεις παραπάνω, χρειάζεται να το δεχτείς.