Το θέμα, Ανία, δεν είναι αν θα κλαφτει εδώ μέσα ή εκεί έξω.Ούτε σε μένα ή σε κάποιον άλλον.Το θέμα είναι προσέχουμε για να έχουμε.Να σκέφτεται πριν να είναι αργά. Και, οκ, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που όντως, κάποια πράγματα δεν είναι αρκετά ξεκάθαρα ή εμφανή από τα αρχή. Αυτή η περίπτωση όμως βγάζει μάτι. Δύο χρόνια; "τραβιόμασταν;"Ειλικρινά, τι περίμενε δηλαδή; Και όλα αυτά περί ευαισθησίας; Εγώ πάλι στην εφηβεία μου ούτε "αυτομαστιγωνομουν" ούτε τίποτα τέτοιο κουλό. Και μπορώ να πω με σιγουριά ότι η αυτοπεποίθησή μου ήταν σε πολύ καλά, για την ηλικία μου, επίπεδα. Τώρα τι ζόρια τραβούσες εσύ και την συμπονας τόσο, δε ξέρω. Μπορεί και να ταυτίζεσαι, δεν με αφορά. Και όσο για το αν ακούστηκαν σκληρά αυτά που της έγραψα, αναλόγως Ανία μου, πώς θα το πάρει κανείς.Εάν δεν τα έχεις σκεφτεί ποτέ από μόνος σου και πασάρεις την "ευαισθησία" σαν ασπίδα στο ταρακούνημα που μπορεί να σ υποβάλλει κάποιος, ναι, θα σου φανούν σκληρά. Μίλησες ποτέ "σκληρά " στον εαυτό σου για να τον προστατεύσεις; Αν όχι, φυσικά θα παρεξηγηθεί το ύφος. Επειδή σού είναι παντελώς άγνωστο και καθόλου οικείο.