Συγχαρητήρια για την πρόοδο που έχεις κάνει! Σίγουρα οι εμπειρίες μας όταν είναι έντονες, σίγουρα μας αλλάζουν σε κάποια θέματα. Κοίτα, το να είσαι αφελής και να ζεις σε ροζ συννεφάκι έχει την χάρη του, είσαι σαν παιδί, πραγματικά σαν παιδί κι όταν δίνεις μια μάχη για να σταθείς στα πόδια σου μετά από κάτι τέτοιο, αντιλαμβάνεσαι τι αγνό πλάσμα ήσουν και ότι πλέον δεν μπορείς να είσαι το ίδιο... Όμως η απόλυτη εμπιστοσύνη στους άλλους, το να δένεσαι χωρίς καν να ξέρεις τον άλλον, όλα αυτά είναι επικίνδυνα. Νομίζω αυτά τα ξέρεις ήδη. Τέλος, πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να είσαι πάντα έτσι, αν βρεις τον χώρο ή τα άτομα που οι άμυνες είναι περιττές θα γυρνάς στην παλιά σου εκδοχή, αυτήν που σου άρεσες, απλά αυτή την φορά θα επιλέξεις πιο ορθά, δεν θα είναι το ίδιο βέβαια, αλλά ίσως γίνει και καλύτερο. Ποτέ δεν ξέρεις. Υ.Γ. Ελπίζω να άφησες πίσω σου οριστικά το αυτομαστίγωμα. :)
