Ε ναι, επειδή οι σχέσεις τελειώνουν, δεν χρειάζεται να ξεχνάμε πόσο όμορφα ήταν τότε... πόσο καλά μας φερόταν ο άλλος, πόσο μας σεβόταν, πόσο ειλικρινής ήταν, πόσο μας υπολόγιζε και πόσο μας εκτιμούσε στο χρόνο που ήμασταν μαζί. Ωστόσο δεν παύει να είναι άσχημο όλο αυτό. Το ερώτημα είναι αν αξίζει ένα όμορφο ψέμα παρά την παραδοχή μιας άσχημης πραγματικότητας.Τώρα για τον σεβασμό των πιστεύω του καθενός, προφανώς δεν υπάρχει λόγος να κοροιδεύουμε κάποιον γι΄αυτόν που πιστεύει, αλλά αυτό δεν αναιρεί το δικαίωμα να μην καλύπτεται από κάποια θρησκεία όταν αν είχε γεννηθεί αλλού, θα έπρεπε να θεωρεί σαν απόλυτη αλήθεια την αλήθεια κάποιας άλλης θρησκείας. Αυτό είναι διαφορετικό.