Πω πω τι τραβάς πραγματικά το χω ζεις ΕΙ στο πετσί μου. Λοιπόν άκου είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα μόνο που δεν ήμουν εντελώς μόνη... είχα και μια άλλη κοπέλα δίπλα μου που και αυτή είχε θέμα με το εκάστοτε άτομο.. έτσι λοιπόν εμείς μόνες πλέον και ορφανές από παρέα (γιατί ήμασταν όλες μαζί από το δημοτικό) χτίσαμε μια δικιά μας. Ακούγετε δύσκολο αλλά πραγματικά δεν είναι έστω και ένα ανατόμος να έχεις που λες γεια είναι ένα μεγάλο βήμα.. βγες έξω με την αδερφή σου μόνη σου και γενικά με όποιον σε ευχαριστεί και προσπάθησε όσο δύσκολο και να είναι να τις ξεχάσεις και να εστιάσεις άλλου σε αλλά άτομα που τώρα επειδή είσαι στεναχωρημένη δεν τα βλέπεις. Ένα έχω να σου πω στην δικιά μου περίπτωση η φίλες μου κατάλαβαν όλα αυτά που τους έλεγα για την κοπέλα και γενικά τα πάντα (τους πήρε 1.5 χρόνο βέβαια αλλά όπως λένε κάλιο αργά παρά ποτέ) και τώρα ζήτησαν συγνώμη λύσαμε τις παρεξηγήσεις μας και ήμαστε κομπλέ πραγματικά στο εύχομαι να δικαιωθείς στο τέλος απλά θυμήσου αυτο μην λυπάσαι για κάτι που σε άφησε τότε δεν αξίζει πραγματικά