Να δειξεις στη μητερα σου την εξομολογηση σου.να καταλαβει οτι πονας.κι οτι ο ψυχολογος δεν ειναι θεραπευτης ηλιθιοτητας...αλλα ψυχων.και η ψυχη σου ποναει...η ιδια θα επρεπε ν ανησυχει βλεποντας οτι το παιδι της ποναει, δεν εχει φιλικο κυκλο και κλεινεται σπιτι.τι θελει ενα γιο κωσταλεξι;Ο ψυχολογος σου δινει εργαλεια να πιασεις τη ζωη και τις ευκαιριες απο τα μαλλια...να θεραπευσεις την ψυχη σου και να αντιμετωπιζεις τις δυσκολιες.κατι που για μερικους τυχερους ανθρωπους σε καποιες περιπτωσεις μερικως το επιτελουν οι γονεις.αφου η ιδια δεν μπορει να το κανει,και ειναι ικανοποιημενη με την κατασταση σου, ας το κανει ο ψυχολογος.Εξοικονομησε χρηματα κοβοντας προσωπικα εξοδα(φανταζομαι δε δουλευεις) και πηγαινε χωρις να περιμενεις την εγκριση της, εισαι ενηλικος.Υγ.βημα βημα τη φορα θα το ξεπερασεις, λιγο σπρωξιμο θες, μην κανεις μονος σου διαγνωσεις...πηγαινε και να εισαι ανοιχτος στην αλλαγη!!ειναι ολη η χαρα της ζωης μπροστα σου!!!