Άλλο έχω και βάζω τα σκλαβάκια να τα δουλεύουν (si bon...) κι άλλο τα δουλεύω μόνος για να νιώσω ένα με τη φύση μπλα μπλα....Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν έγιναν τυχαία αστικές οι κοινωνίες, η αυξανόμενη απαξίωση των αστικών περιβαλλόντων που διαβάζω εδώ έχει περισσότερο να κάνει με την κρίση την μισθολογική, την υποβάθμιση του αστικού τοπίου λόγω εγκατάλειψης κι αναρχοποίησης, και την εγκατάλειψη της όποιας αστικής ευγένειας.Κανένας πάντως δεν υποχρεώνει κάποιον να ζει όπως περιγράφεται στο πρώτο ποστ περί Αθήνας. Πχ. τηλεόραση δεν είναι ανάγκη να βλέπεις, κι άλλωατε είναι ίδια και στην επαρχία. Επίσης η βόλτα σε τυποποιημένα παρκάκια δεν είναι μονόδρομος, όταν υπάρχουν πολλαπλές επιλογές (Υμηττός, Ρέμα Ποδονίφτη, θαλάσσιο μέτωπο, Πειραική, Λυκαβηττός κλπ κλπ)Η έλλειψη προσωπικής ζωής στην Αθήνα σε σχέση με την επαρχία είναι έλλειψη δυνατότητας κοινωνικοποίησης, εφόσον βασίζεται στο ότι στην επαρχία θα σε λούζεται ο άλλος θελοντας και μη!Γενικώς η θέση μπάζει και νομίζω (εγώ προσωπικά) είναι υπεραπλούστευση το γιούπι τι καλά στο χωριό.
