Ο άνθρωπος έχει την "ατυχία" να είναι Κοινωνικό Ων. Πολλές φορές, στηρίζει τη δική του ευημερία στους άλλους, αλλά αυτό είναι μεγάλο λάθος, τελικά. Οι άλλοι, εκτός από αδιάφοροι, μπορεί να είναι και απάνθρωποι, που είναι πολύ χειρότερο... Επίσης, μπορεί να είναι *αντί*-κοινωνικοί, όπως και διάφορα άλλα *αντί*, ενδεχομένως χειρότερα.Σταμάτα να στηρίζεσαι σε επικίνδυνα ερείσματα. Η ευτυχία κι η ολοκλήρωση ενός ανθρώπου, πραγματικά περνάει μέσα από άλλους, όταν εκείνοι είναι όμως "άνθρωποι". Καλύτερα το κενό και να σου λείπει κάτι, παρά η πλήρωση και να δυστυχείς, να σε βασανίζουν, ή χειρότερα...Ελεγχόμενος ωχαδερφισμός, μετριασμένος σταρχιδισμός και μια ιδέα αυτο-αναισθητοποίησης εκεί που μπορείς να τα εφαρμόσεις, μετριάζουν την οδύνη και την απόγνωση, όταν βρίσκεσαι σε τέλμα.