Την ψυχή την δίνεις ολοκληρωτικά, όταν είσαι μικρός/η. Όταν στην κάνουνε κομμάτια, τη μαζεύεις κομματάκι κομματάκι και με υπομονή και επιμονή την ξανακολλάς και μαθαίνεις να την προσέχεις περισσότερο. Έτσι μεγαλώνεις και γίνεσαι πιο σοφός. Αλλά όταν ξαναερωτευτείς, πάλι θα δώσεις κομμάτι της. Πώς αλλιώς; Αν δεν ρισκάρεις, δεν ζεις και τίποτα.